p07 Lysias1,22-28

1

... ὡς ἐγὼ μεγάλοις ὑμῖν τεκμηρίοις ἐπιδείξω.

... Textlücke - Dativ des Mittels

2

πρῶτον δὲ διηγήσασθαι βούλομαι τὰ πραχθέντα τῇ τελευταίᾳ ἡμέρα.

 

3

Σώστρατος ἦν μοι ἐπιτήδειος καὶ φίλος.

ἦν: "ist"? Attraktion des Tp

4

τούτῳ ἡλίου δεδυκότος ἰόντι ἐξ ἀγροῦ ἀπήντησα.

 

5

     εἰδὼς δ' ἐγώ, ὅτι τηνικαῦτα ἀφιγμένος

 

6

     οὐδένα καταλήψοιτο οἴκοι τῶν ἐπιτηδείων,

obl.Opt. mit Opt.Fut.

7

ἐκέλευον συνδειπνεῖν·

passender dt. Ausdruck?

8

καὶ ἐλθόντες οἴκαδε ὡς ἐμέ, ἀναβάντες εἰς τὸ ὑπερῷον ἐδειπνοῦμεν.

 

9

     ἐπειδὴ δὲ καλῶς αὐτῷ εἶχεν,  

passender dt. Ausdruck?

10

ἐκεῖνος μὲν ἀπιὼν ᾤχετο, ἐγὼ δ' ἐκάθευδον.

ἀπιὼν ᾤχετο: im Dt. eín Ausdruck

11

ὁ δ' Ἐρατοσθένης, ὦ ἄνδρες, εἰσέρχεται,

histor. Präsens

12

καὶ ἡ θεράπαινα ἐπεγείρασά με εὐθὺς φράζει, ὅτι ἔνδον ἐστί.

histor. Präsens

13

     κἀγὼ εἰπὼν ἐκείνῃ ἐπιμελεῖσθαι τῆς θύρας,

 

14

καταβὰς σιωπῇ ἐξέρχομαι, καὶ ἀφικνοῦμαι ὡς τὸν καὶ τόν,

ὡς τὸν καὶ τόν "zu diesem und jenem"

15

καὶ τοὺς μὲν ἔνδον κατέλαβον, τοὺς δὲ οὐδ' ἐπιδημοῦντας ηὗρον.

 

16

παραλαβὼν δ᾽ ὡς οἷόν τε ἦν πλείστους ἐκ τῶν παρόντων ἐβάδιζον.

ὡς οἷόν τε ἦν πλείστους: "so viele ich konnte < wie ich am meisten konnte"

17

καὶ δᾷδας λαβόντες ἐκ τοῦ ἐγγύτατα καπηλείου εἰσερχόμεθα,

 

18

     ἀνεῳγμένης τῆς θύρας καὶ ὑπὸ τῆς ἀνθρώπου παρεσκευασμένης.

θύρα hier: Haustür - GA > kausal - ἀνεῳγμένης u. παρεσκευασμένης: Passiv!  

19

     ὤσαντες δὲ τὴν θύραν τοῦ δωματίου

 

20

οἱ μὲν πρῶτοι εἰσιόντες ἔτι εἴδομεν αὐτὸν κατακείμενον παρὰ τῇ γυναικί,

κατακείμενον s. KA2

21

οἱ δ᾽ ὕστερον ἐν τῇ κλίνῃ γυμνὸν ἑστηκότα.

nach ὕστερον erg. εἰσιόντες -
ἑστηκότα s. KA2

22

ἐγὼ δ', ὦ ἄνδρες, πατάξας καταβάλλω αὐτόν,

 

23

καὶ τὼ χεῖρε περιαγαγὼν εἰς τοὔπισθεν καὶ δήσας ἠρώτων,

τὼ χεῖρε: Akk.Dual s. K-D_Dual

24

     διὰ τί ὑβρίζει εἰς τὴν οἰκίαν τὴν ἐμὴν εἰσιών.

 

25

κἀκεῖνος ἀδικεῖν μὲν ὡμολόγει,

 

26

ἠντεβόλει δὲ καὶ ἱκέτευε μὴ ἀποκτεῖναι ἀλλ' ἀργύριον πράξασθαι.

zu ἀποκτεῖναι erg. αὐτόν

27

ἐγὼ δ' εἶπον, ὅτι »οὐκ ἐγώ σε ἀποκτενῶ, ἀλλ' ὁ τῆς πόλεως νόμος,

ὄτι: Einleitung dir. Rede, fällt im Dt. aus

28

     ὃν σὺ παραβαίνων περὶ ἐλάττονος τῶν ἡδονῶν ἐποιήσω,

 

29

καὶ μᾶλλον εἵλου τοιοῦτον ἁμάρτημα ἐξαμαρτάνειν

 

30

     εἰς τὴν γυναῖκα τὴν ἐμὴν καὶ εἰς τοὺς παῖδας τοὺς ἐμοὺς

 

31

     ἢ τοῖς νόμοις πείθεσθαι καὶ κόσμιος εἶναι.«

ἤ nach Komparativ: "als"

32

οὕτως, ὦ ἄνδρες, ἐκεῖνος τούτων ἔτυχεν

 

33

     ὧνπερ οἱ νόμοι κελεύουσι τοὺς τὰ τοιαῦτα πράττοντας,  

erg. τούτων τυχεῖν

34

     οὐκ εἰσαρπασθεὶς ἐκ τῆς ὁδοῦ, οὐδ᾽ ἐπὶ τὴν ἑστίαν καταφυγών,  

PC > kausal

35

               ὥσπερ οὗτοι λέγουσι·

οὗτοι: gemeint sind die Ankläger

36

πῶς γὰρ ἄν, ὅστις ἐν τῷ δωματίῳ πληγεὶς κατέπεσεν εὐθύς,

zu πῶς γὰρ ἄν erg. κατέφυγε Irr.Vgght.

37

     περιέστρεψα δ᾽ αὐτοῦ τὼ χεῖρε,

 

38

     ἔνδον δὲ ἦσαν ἄνθρωποι τοσοῦτοι, οὓς διαφυγεῖν οὐκ ἐδύνατο,

               

39

               οὔτε σίδηρον οὔτε ξύλον οὔτε ἄλλο οὐδὲν ἔχων,

 

40

                       ᾧ τοὺς εἰσελθόντας ἂν ἠμύνατο.

ᾧ: Dativ des Mittel - Irr. Vgght.

41

ἀλλ', ὦ ἄνδρες, οἶμαι καὶ ὑμᾶς εἰδέναι,

 

42

     ὅτι οἱ μὴ τὰ δίκαια πράττοντες οὐχ ὁμολογοῦσι  

Gemeint sind die Ankläger.

43

               τοὺς ἐχθροὺς λέγειν ἀληθῆ,

 

44

     ἀλλ' αὐτοὶ ψευδόμενοι καὶ τὰ τοιαῦτα μηχανώμενοι

 

45

ὀργὰς τοῖς ἀκούουσι κατὰ τῶν τὰ δίκαια πραττόντων παρασκευάζουσι.

κατά m.Gen.: "gegen"

46

Πρῶτον μὲν οὖν ἀνάγνωθι τὸν νόμον.

Angesprochen sind die Gerichtsdiener, die das entsprechende Gesetz vorzutragen haben.