Nach der Bibliotheke des Apollodor 3.5.7

Die Bibliotheke des Apollodor wurde wohl im 1. Jh. nach Christus von einem im übrigen unbekannten Verfasser Apollodor in Griechisch geschrieben und ist nur in Teilen überliefert. Sie enthielt, die griechischen Götter- und Heldensagen einschließlich der Geschichten um Troja und war sozusagen der antike Vorläufer von „Schwab’s Sagen des klassischen Altertums“.
 

Λάιος ὁ Θηβῶν βασιλεὺς γαμεῖ Ἰοκάστην.

ἐν δὲ τῷ αὐτῷ χρόνῳ ἄγγελος χρησμὸν τοῦ θεοῦ αὐτῷ φέρει,

μὴ συνοικεῖν τῇ γυναικί.

λέγει γὰρ, ὅτι ὁ αὐτῶν παῖς πολλὰ κακὰ τοῖς πατράσι φέρειν μέλλει.

ὅμως δὲ ὁ Λάιος τῇ Ἰοκάστῃ οἰνωθείς ποτε συνοικεῖ.

καὶ ἐπεὶ μετά ταῦτα ἡ βασιλεία παῖδα τίκτει,

ὁ βασιλεὺς τὰ σφυρὰ τοῦ παιδὸς διατιτράει

καὶ θεράποντά τινα κελεύει

τοῦτον ἐν Κιθαιρῶνι, τῇ τῶν Κορινθίων χώρᾳ, ἐκλείπειν.

οὗτος δὴ ποεῖ ταῦτα καὶ ἔπειτα νομεύς τις Bοιώτιος τὸν παῖδα εὑρίσκει

καὶ πρὸς τὴν αὐτοῦ γυναῖκα Περίβοιαν φέρει.

ἡ δὲ τὸν παῖδα ἀναλαμβάνει τά τε σφυρὰ θεραπεύει

καἰ αὐτὸν Οἰδίποδα καλεῖ.

ἀπὸ δὴ τούτου καιροῦ Περίβοια τῷ παιδὶ λέγει,

ὅτι αὐτὴ αὐτῷ μήτηρ καὶ ἡ Κόρινθος πατρίς ἐστιν.

μετὰ δὲ πολλοὺς ἐνιαυτοὺς ὁ Οἰδίπους γιγνώσκει,

ὅτι σχήματι τε καἰ ῥώμῃ τοὺς ἐταίρους ὑπερβάλλει.

διἀ δὲ ταῦτα πρὸς τὸν ἐν Δελφοῖς θεὸν προσβαίνει

καὶ ὁ θεὸς λέγει αὐτῷ μὴ εἰς τὴν πατρίδα εἰσβαίνειν.

„αὐτοῦ γὰρ μέλλεις τὸν πατέρα φονεύειν καὶ τῇ μητρὶ συνοίκειν.“

ὁ δὲ Οἰδίπους νομίζει, ὅτι ἡ Κόρινθος πατρίς αὐτοῦ ἐστιν,

καὶ ἐκεῖσε οὐκ πάλιν βαίνει,

ἀλλὰ Θήβας μὲν ἀπολείπει,

ἐφ᾽ ἅρματος δὲ διὰ τῆς Φωκίδος φέρεται                                       φέρεται P „er eilt, fährt schnell“

καὶ κατά τινα στενὴν ὁδὸν συντυγχάνει Λαΐῳ,

ὃς ὁμοίως ἐφ᾽ ἅρματος φέρεται.     

οὗτος οὖν κελεύει τὸν ξένον ἐκχωρεῖν

καὶ ἐπεὶ ἐκεῖνος οὐ πείθεται καὶ ἀναβάλλει,

κτείνει τῶν ἵππων τὸν ἕτερον.                                                           πείθεται P „er gehorcht“

Οἰδίπους δὲ μάλα ἀγανακτεῖ καὶ Λάιον ἀποκτείνει,

καὶ ἥκει εἰς Θήβας.