e13 Πηνελόπη (nach Apollodor)
Das Augment kennzeichnet den Indikativ in der Vergangenheit (Nebentempora: Impf., Aorist, Plqupf.).
Es steht vor dem Verbalstamm, also hinter dem Präfix, z.B. ἀπο-λείπω – ἀπ-έ-λιπον, ἀνευρίσκω - ἀν-ηὗρον.
- Das syllabisches Augment -ἐ tritt vor den anlautenden Konsonanten des Verbalstammes:
λύω· ἔ-λυον (löste), φοβέω· ἐ-φόβουν (erschreckte), τρέφω· ἔ-τρεφον (ernährte) - Das temporale Augment ist die Dehnung anlautender Vokale oder Diphthonge desVerbalstamms:
α-/ε- > η- ; ᾳ-/αι- > ῃ- ; αυ-/ευ- > ηυ- ; o- > ω- ; οι- > ῳ-
| Imperfekt |
| Aorist II | ||||||
Aktiv |
| Mediopassiv |
| Aktiv | Medium | ||||
| verließ |
| ließ von mir zurück |
| verließ | verlassen |
| ließ von mir zurück |
|
1.Sg. | ἔ-λειπ-ο-ν |
| ἐ-λειπ-ό-μην |
| ἔ-λιπ-ο-ν | λιπ-εῖν (!) | ἐ-λιπ-ό-μην | λιπ-έ-σθαι (!) | |
2.Sg. | ἔ-λειπ-ε-ς |
| ἐ-λείπ-ου <-ε-σο |
| ἔ-λιπ-ε-ς | ἐ-λίπ-ου <-ε-σο | |||
3.Sg. | ἔ-λειπ-ε(ν) |
| ἐ-λείπ-ε-το |
| ἔ-λιπ-ε(ν) | λιπ-ών, -όντος (!) | ἐ-λίπ-ε-το | λιπ-όμενος | |
1. Pl. | ἐ-λείπ-ο-μεν |
| ἐ-λειπ-ό-μεθα |
| ἐ-λίπ-ο-μεν | λιπ-οῦσα, -ούσης (!) | ἐ-λιπ-ό-μεθα | λιπ-ομένη | |
2. Pl. | ἐ-λείπ-ε-τε |
| ἐ-λείπ-ε-σθε |
| ἐ-λίπ-ε-τε | λιπ-όν, -όντος (!) | ἐ-λίπ-ε-σθε | λιπ-όμενον | |
3. Pl . | ἔ-λειπ-ο-ν |
| ἐ-ελείπ-ο-ντο |
| ἔ-λιπ-ο-ν | ἐ-λίπ-ο-ντο | |||
| VII.26 Ὀδυσσεὺς δὲ ἧκε εἰς τὴν πατρίδα |
|
| καὶ ηὗρε τὸν οἶκον ἀπολόμενον· |
|
| ὡς γὰρ ἐνόμιζον αὐτὸν ἀποθανεῖν, |
|
| Πηνελόπην ἐμνῶντο ἐκ Δουλιχίου μὲν νζ’ ἄνδρες. | νζ’ = πεντήκοντα καὶ ἑπτά |
5 | οὗτοι γὰρ ἐπορεύοντο εἰς τὰ βασίλεια |
|
| καὶ δαπανῶντες τὰς Ὀδυσσέως ἀγέλας εὐωχοῦντο. |
|
| Πηνελόπη δὲ ἀναγκαζομένη τὸν γάμον ὡμολογεῖτο |
|
| ὅτε τὸ ἐντάφιον Λαέρτῃ πέρας ἕξει, |
|
| καὶ τοῦτο ὕφαινεν ἐπὶ ἔτη τρία, |
|
10 | διʼ ἡμέρας μὲν ὕφαινεν, | διʼ ἡμέρας „tagsüber“ |
| νύκτωρ δὲ ἀνέλυεν. |
|
| τοῦτον τὸν τρόπον ἐξηπατῶντο οἱ μνηστῆρες ὑπὸ τῆς Πηνελόπης, |
|
| μέχρι ἐξευρέσεως. |
|
| Ὀδυσσεὺς δὲ ἐπεὶ ἔμαθε τὰ κατὰ τὴν οἰκίαν, |
|
15 | καὶ ὡς μεταίτης πρὸς Εὔμαιον οἰκέτην ἀφίκετο, |
|
| μετὰ δὲ ταῦτα Τηλεμάχῳ ἀναγνωρίζεται, |
|
| καὶ παρεγένετο εἰς τὴν πόλιν. |
|
| Μελάνθιος δὲ αὐτοῖς συνέτυχεν ὁ αἰπόλος |
|
| καὶ οἰκέτης ὢν ἠτίμαζε. |
|
20 | Ὀδυσσεὺς δὲ παραγενόμενος εἰς τὰ βασίλεια |
|
| τοὺς μνηστῆρας μετῄτει τροφήν, |
|
| καὶ εὑρὼν μεταίτην Ἶρον καλούμενον ἐπάλαιε αὐτῷ. |
|
| Εὐμαίῳ δὲ μηνύσας ἑαυτὸν καὶ Φιλοιτίῳ |
|
| μετὰ τούτων καὶ Τηλεμάχου τοῖς μνηστῆρσιν ἐπεβούλευ(σ)ε. |
|
25 | Πηνελόπη δὲ τοῖς μνηστῆρσι παρέσχε Ὀδυσσέως τόξον, |
|
| ὃ παρὰ Ἰφίτου ποτὲ ἔλαβε, |
|
| καὶ τῷ τοῦτο τείνοντί φησι αὐτὴ συνοικήσειν. |
|
| οὐδεὶς μὲν αὐτῶν τείνειν δυνατὸς ἦν, |
|
| λαβὼν δὲ Ὀδυσσεὺς τοὺς μνηστῆρας κατετόξευσε |
|
30 | σὺν Εὐμαίῳ καὶ Φιλοιτίῳ καὶ Τηλεμάχῳ. |
|
| ἀνεῖλε δὲ καὶ Μελάνθιον |
|
| καὶ τὰς συνευναζομένας τοῖς μνηστῆρσι θεραπαίνας, | συνευνάζομαι τινί „schlafen mit jdm.“ |
| καὶ τῇ γυναικὶ καὶ τῷ πατρὶ ἀνεγνωρίσετο. |
|
